Saturday, September 5, 2009

బాల్యం

తనని చుస్తే అసూయ
చచ్చిపోవాలన్నంత అసూయ
ఆ నవ్వులో స్వచ్ఛత చూస్తే ఆశ్చర్యం
అంత స్వచ్ఛంగా ఎలా నవ్వగల్గుతున్నాడో అని
ఆ కళ్ళలో ప్రశాంతత ఎలా సాధ్యం?
అతనూ నేనూ ఒకే ప్రపంచం లో వున్నామా అని అనుమానం
తనని చూస్తే నా మీద నాకు జాలి కల్గుతోంది

ఒకే ఒక్క వూరట ఏంటంటే ఇంకొన్ని రోజులే కదా
పెరిగి పెద్దవనీ అప్పుడు కుడా ఇలాగె వుండమను తెలుస్తుంది.....

1 comment:

  1. This comment has been removed by a blog administrator.

    ReplyDelete